News
เรือดำน้ำไททัน: เดอะด่วนแข่งเพื่อช่วยชีวิตเมื่อออกซิเจนหมด
(CTN News) – ความสิ้นหวังปรากฏขึ้นเมื่อ “เรือดำน้ำไททัน” ต่อสู้กับวิกฤตออกซิเจนโดยไม่มีทางออกในทันที ชะตากรรมของวิญญาณทั้งห้าที่อยู่บนเรือนั้นแขวนอยู่บนเส้นด้าย นาฬิกาบอกเวลา 18:00 น. ซึ่งเป็นเส้นตายของออกซิเจนบนเรือไททัน
เรือดำน้ำลำนี้หายสาบสูญไปตั้งแต่วันที่ 18 มิถุนายน เป็นเวลา 96 ชั่วโมงที่ผู้โดยสารต้องจมอยู่กับปริมาณออกซิเจนสำรองที่ลดน้อยลง อย่างไรก็ตาม ภายในเวลา 18:18 น. โอกาสในการเอาชีวิตรอดของพวกเขาจะลดลง
อดีตทหารนาวิกโยธินและนักวิเคราะห์ผู้เชี่ยวชาญทำนายผลลัพธ์ที่น่าสยดสยอง ด้วยความจุที่จำกัดของระบบกำจัด CO2 บนเรือและความลึกที่หนาวเหน็บถึงกระดูกที่ 4,000 เมตร ผู้โดยสารอาจหมดสติและอาเจียนก่อนที่ทีมกู้ภัยจะไปถึงได้
สำหรับผู้ช่วยชีวิตที่กล้าหาญ เวลากลายเป็นศัตรูตัวฉกาจ พวกเขาต้องแข่งกับเวลาเพื่อวางแผนนำเรือดำน้ำขึ้นสู่ผิวน้ำก่อนกำหนด อย่างไรก็ตาม อุปสรรคสำคัญอยู่ที่ตำแหน่งที่แน่นอนของเรือยังคงเป็นปริศนา
อย่างไรก็ตาม ความหวังยังคงมีริบหรี่ ขณะที่ ดร. เคน เลเดซ ผู้เชี่ยวชาญด้านเวชศาสตร์ควบคุมความกดอากาศที่นับถือจากมหาวิทยาลัยเมมโมเรียลในเซนต์จอห์นส์ รัฐนิวฟันด์แลนด์ เปิดเผยว่า ไทม์ไลน์ของออกซิเจนอาจไม่ได้ถูกกำหนดให้เป็นหิน ตามที่เขาพูด บางคนในทะเลสามารถทนได้นานกว่าที่คาดไว้แม้ว่าจะอยู่ภายใต้สถานการณ์เฉพาะก็ตาม
ดร.เลเดซ อธิบายว่า “โอกาสในการรอดชีวิตขึ้นอยู่กับการสัมผัสกับอุณหภูมิที่เย็นจัดของผู้โดยสารและประสิทธิภาพการเก็บกักออกซิเจนของเรือดำน้ำ” สภาพแวดล้อมที่หนาวเย็นทำให้การใช้ออกซิเจนเพิ่มขึ้น แต่การเบียดเสียดกันสามารถช่วยรักษาความอบอุ่นที่สำคัญได้
การสูญเสียออกซิเจนไม่ใช่กระบวนการที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน แต่เป็นการค่อยๆ ลดลงสู่ความมืด ดร.เลเดซเปรียบเทียบการขึ้นภูเขา ซึ่งอุณหภูมิที่ลดต่ำลงและเมแทบอลิซึมที่ลดลงมีบทบาทสำคัญ “ความเร็วที่คนๆ หนึ่งปีนขึ้นไปบนภูเขาเชิงเปรียบเทียบจะกำหนดความเร็วของเอฟเฟกต์ที่เกิดขึ้น” เขาอธิบาย ขณะที่ลูกเรือหายใจออก ระดับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จะเพิ่มสูงขึ้นจนเป็นอันตรายถึงชีวิตหากปล่อยไว้โดยไม่ตรวจสอบ
ยิ่งไปกว่านั้น ยังไม่แน่นอนว่าเรือดำน้ำจะสามารถรักษาพลังงานไฟฟ้าซึ่งควบคุมสมดุลของออกซิเจนและคาร์บอนไดออกไซด์โดยตรงภายในเรือได้หรือไม่ ดร.เลเดซชี้ให้เห็นถึงธรรมชาติที่เลวร้ายของการสะสมก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ทำให้มันกลายเป็นยากล่อมประสาทที่คล้ายกับยาสลบ ล่อให้เหยื่อหลับลึกโดยที่พวกเขาอาจไม่มีวันตื่น
ท่ามกลางอันตรายที่ใกล้เข้ามา เป็นที่น่าสังเกตว่าแต่ละคนมีระดับความอดทนที่แตกต่างกันไปในสภาพแวดล้อมที่เลวร้าย บางคนอาจทนต่อความยากลำบากได้นานกว่าคนอื่น ๆ มอบความหวังที่ริบหรี่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายนี้
ขณะที่โลกเฝ้าดูด้วยลมหายใจซึ้งน้อยลง การแข่งขันกับเวลาทวีความรุนแรงขึ้น ชะตากรรมของทั้งห้าชีวิตที่ติดอยู่ภายในส่วนลึกของเรือดำน้ำไททันนั้นสั่นคลอนอยู่บนหน้าผา ซึ่งแต่ละวินาทีที่ผ่านไปจะมีน้ำหนักของการอยู่รอดของพวกเขา
หน่วยกู้ภัยจะค้นหาเรือดำน้ำได้ทันเวลาหรือไม่ พวกเขาสามารถวางแผนนำมันขึ้นสู่ผิวน้ำอย่างปลอดภัยได้หรือไม่? คำถามเหล่านี้ยังคงอยู่ในขณะที่มนุษยชาติต่างอธิษฐานขอให้ผลลัพธ์ที่น่าอัศจรรย์ในเรื่องราวเกี่ยวกับความกล้าหาญ ความยืดหยุ่น และจิตวิญญาณแห่งการเอาชีวิตรอดที่ไม่ย่อท้อ
Related CTN News:
