OP-ED – การกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ตในหมู่พวกเรา – ความรุนแรงทางออนไลน์ที่มุ่งเป้าไปที่เด็กของเรา

Shreya Singh นักศึกษาวิทยาลัยอายุ 21 ปีในนิวเดลี พูดอย่างกล้าหาญเกี่ยวกับการตกเป็นเป้าของการล่วงละเมิดทางออนไลน์ หลังจากที่มีคนสร้างบัญชี Facebook ปลอมในชื่อของเธอ

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอถูกรังแก ประสบการณ์ก่อนใช้งานอินเทอร์เน็ตย้อนหลังไปถึงช่วงก่อนวัยรุ่นเป็นอีกโอกาสหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ในครั้งนี้ ข้อความแสดงความเกลียดชังที่โพสต์บนเว็บไซต์โซเชียลมีเดียที่เข้าถึงได้อย่างกว้างขวางทำให้เธอต้องหลีกเลี่ยงเพื่อนฝูง อันเป็นมาตรการในการป้องกันตนเอง

ความรู้สึกของการแยกตัวและความหดหู่ที่เกิดขึ้นในที่สุดทำให้ Shreya เปลี่ยนโรงเรียน การเริ่มต้นใหม่อีกครั้งในที่อื่นดูเหมือนจะเป็นทางออกเดียว

รู้สึกไม่ปลอดภัยเมื่อออนไลน์

การกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ตหมายถึงการใช้เทคโนโลยีเพื่อจงใจทำร้าย ทำให้เสียเกียรติ หรือก่อกวนผู้อื่น เป็นความรุนแรงทางสังคมที่มีลักษณะเฉพาะซึ่งมีหลายรูปแบบ รวมทั้งการแพร่กระจายของข่าวลือ การเรียกชื่อ และการเผยแพร่ข้อความ รูปภาพ วิดีโอ หรือมีมที่ละเอียดอ่อนหรือน่าอับอายทางดิจิทัล

หากการกลั่นแกล้งในโรงเรียนในแบบดั้งเดิมมีแนวโน้มลดลงเมื่อเสียงกริ่งของโรงเรียนดังขึ้น การกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ตก็ใช้ได้ผลในทางที่ร้ายกาจยิ่งขึ้น และในสถานที่ที่หลากหลายกว่ามาก สามารถเข้าถึงผู้ชมในวงกว้างและการมีอยู่อย่างรวดเร็วและแพร่หลายสามารถมีผลกระทบระยะยาวและทำลายล้าง

การสำรวจ ‘U-report’ ของยูนิเซฟเกี่ยวกับเด็กและเยาวชนกว่า 13,000 คนในประเทศสมาชิกอาเซียน พบว่ามีเพียง 5% เท่านั้นที่รู้สึกปลอดภัยทางออนไลน์โดยรวม โดย 1 ใน 5 ระบุว่าการกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ตสร้างความกังวลให้กับพวกเขามากที่สุดในแง่ของความปลอดภัยทางออนไลน์ ความกังวลดังกล่าวมีผลกระทบร้ายแรง จากผลการสำรวจความคิดเห็นของยูนิเซฟประจำปี 2019 เปิดเผยว่า 1 ใน 5 ของคนหนุ่มสาวรายงานว่าหลีกเลี่ยงโรงเรียนเนื่องจากการกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ตและความรุนแรงที่เกี่ยวข้อง

ในการตอบสนองต่อการปิดโรงเรียนอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนอันเนื่องมาจากการระบาดใหญ่ของโควิด-19 การศึกษาของเด็กหลายล้านคนได้เปลี่ยนไปใช้แพลตฟอร์มออนไลน์ ซึ่งปัจจุบันเป็นทั้งห้องเรียนและสนามในโรงเรียน และที่เยาวชนเรียนรู้และเข้าสังคมมากขึ้น

การขยายตัวอย่างรวดเร็วของรูปแบบการเรียนรู้ทางไกลและแบบผสมทำให้เกิดความกังวลในหมู่นักการศึกษา ผู้ปกครอง และคนอื่น ๆ มากกว่าความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นจากการถูกล่วงละเมิดทางออนไลน์ ซึ่งรวมถึงการดูแล ‘การเหยียดเพศ’ การกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ต การแบ่งปันภาพที่ใกล้ชิดโดยไม่ได้รับความยินยอม และการใช้เทคโนโลยีสำหรับการสะกดรอยตามหรือหลอกหลอน

เปราะบาง

ในโลกดิจิทัล การล่วงละเมิดดังกล่าวจะมองไม่เห็นอย่างดื้อรั้นต่อผู้สังเกตการณ์ภายนอก ในบางประเทศ ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าการระบาดใหญ่ได้นำไปสู่การกลั่นแกล้งในโลกออนไลน์ ในขณะที่ประเทศอื่นๆ เด็กที่เป็นเป้าหมายของการกลั่นแกล้ง การล่วงละเมิด และความรุนแรงรูปแบบอื่นๆ ระหว่างการเรียนรู้ด้วยตนเองที่โรงเรียนอาจรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นระหว่างการปิดโรงเรียนและ ตอนนี้อาจเผชิญความวิตกกังวลเพิ่มขึ้นเมื่อพวกเขากลับมาที่ห้องเรียน

เด็กหญิงและหญิงสาวนับเป็นหนึ่งในเหยื่อความรุนแรงทางเพศออนไลน์ที่พบบ่อยที่สุด และปรากฏในเนื้อหาการล่วงละเมิดทางเพศออนไลน์ส่วนใหญ่

INHOPE เครือข่ายสายด่วนระหว่างประเทศที่ติดตามสื่อการล่วงละเมิดทางเพศเด็กทางออนไลน์จากกว่า 60 ประเทศ พบว่า 93% ของเหยื่อในปี 2020 เป็นเด็กผู้หญิงก่อนมีวัยเจริญพันธุ์

ผลการศึกษาในปี 2020 ซึ่งจัดพิมพ์โดย Plan International ซึ่งมีหญิงสาวอายุ 15-25 ปี จำนวน 14,000 คน จาก 22 ประเทศ เปิดเผยว่า ในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก เด็กผู้หญิง 58% รายงานการล่วงละเมิดทางออนไลน์ ทั่วโลก เด็กผู้หญิงที่ถูกล่วงละเมิด 42% ที่ระบุตัวเองว่าเป็น LGBTIQ+, 14% ที่ระบุตัวว่ามีความพิการ และ 37% ระบุว่าตนเองเป็นชนกลุ่มน้อยกล่าวว่าพวกเขาถูกคุกคามเนื่องจากการเปิดเผยดังกล่าว อื่น ๆ ออนไลน์

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เด็กที่มีความทุพพลภาพมีความเสี่ยงที่จะถูกออนไลน์อย่างไม่เป็นสัดส่วน เช่นเดียวกับการกลั่นแกล้งแบบออฟไลน์ ตามข้อมูลที่เผยแพร่โดย UNESCO ในปีนี้ เด็กที่มีความทุพพลภาพมีแนวโน้มที่จะตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงทุกประเภทในทุกสภาพแวดล้อม 3-4 เท่า มากกว่าเด็กที่ไม่ทุพพลภาพ

สิทธิเด็ก

เด็กและวัยรุ่นทุกคนมีสิทธิขั้นพื้นฐานในการศึกษาที่มีคุณภาพ ในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่ปลอดภัยและครอบคลุม อย่างไรก็ตาม ตามหลักฐานที่แสดงให้เห็น ความรุนแรงในทุกรูปแบบยังคงประนีประนอมว่าสิทธิและผลกระทบในทางลบต่อความสามัคคีโดยรวมของชุมชนโรงเรียน ผลที่ตามมาของความรุนแรงดังกล่าวอาจมีผลที่ยั่งยืนต่อการเรียนรู้ของเด็กและสุขภาพร่างกายและจิตใจและความเป็นอยู่ที่ดี นอกจากนี้ ครูยังได้รับผลกระทบในทางลบ ด้วยความรุนแรงส่งผลเสียต่อแรงจูงใจและแนวทางการสอนของพวกเขา

สิ่งที่สามารถทำได้?

ในการเริ่มต้น เป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าคนหนุ่มสาวที่ตกเป็นเหยื่อของการกลั่นแกล้งในโลกออนไลน์หรือความรุนแรงในรูปแบบอื่นๆ ทางออนไลน์ มักจะตกเป็นเหยื่อออฟไลน์เช่นกัน ด้วยธรรมชาติของการกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ต ความพยายามในการป้องกันควรมีจุดมุ่งหมายเพื่อจัดการกับความรุนแรงในบุคคลและการกลั่นแกล้งบนอินเทอร์เน็ตทุกรูปแบบในเวลาเดียวกัน เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ขณะที่โลกยอมรับวันต่อต้านความรุนแรงและการกลั่นแกล้งสากลที่โรงเรียน รวมถึง Cyberbullying (ประมาณ UN 2019) การจัดเวทีครั้งที่สองของการประชุม INSPIRE ระดับภูมิภาคปี 2021 จึงเป็นวัตถุประสงค์หลักในการยุติความรุนแรงต่อเด็กในช่วงโควิด-19 และอีกมากมาย’

การประชุมเสมือนจริงมุ่งเน้นไปที่บทบาทของการศึกษา สุขภาพ และความเป็นอยู่ที่ดี และใช้โอกาสในการรวมศูนย์ในการยุติความรุนแรงต่อเด็กในพื้นที่สำคัญ รวมถึงการกลับไปโรงเรียน สุขภาพจิต และการเลี้ยงดูบุตร

ในวันนี้และทุกๆ วัน เราจำเป็นต้องส่งเสริมให้นักเรียน ผู้ปกครอง หน่วยงานด้านการศึกษา หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และพันธมิตรอื่นๆ ตระหนักถึงภัยคุกคามที่เพิ่มขึ้นของความรุนแรงทางออนไลน์และการกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ต ตลอดจนผลที่น่าเศร้าและความจำเป็นในการยุติ มัน.

ใช้ได้จริง การตอบสนองระดับชาติNS

ยูเนสโกและพันธมิตรได้พัฒนากรอบแนวคิดเพื่ออธิบายว่าการตอบโต้ระดับชาติอย่างมีประสิทธิผลต่อความรุนแรงในโรงเรียน รวมถึงการกลั่นแกล้งและการกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ตควรเป็นอย่างไร

สารสำคัญสำหรับภาคการศึกษาและพันธมิตรคือ นอกเหนือจากแนวทางของทั้งโรงเรียนแล้ว สิ่งสำคัญคือต้องออกแบบและดำเนินการตามแนวทางการศึกษาแบบองค์รวม โดยตระหนักว่าโรงเรียนมีอยู่ในระบบการศึกษาและชุมชนในวงกว้าง

เพื่อการป้องกันความรุนแรงในโรงเรียนอย่างมีประสิทธิผล หลักสูตร การสอนและการเรียนรู้ควรส่งเสริมบรรยากาศของโรงเรียนในเชิงบวก รวมทั้งจัดให้มีการฝึกอบรมและการสนับสนุนแก่ครูและเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนอื่นๆ การจัดหาสภาพแวดล้อมโรงเรียนทางร่างกายและจิตใจที่ปลอดภัยให้กับเด็กและเยาวชนก็มีบทบาทสำคัญเช่นกัน ซึ่งเกี่ยวข้องกับกลไกในการรายงานความรุนแรงและเพื่อสนับสนุนการขอความช่วยเหลือจากนักเรียนที่ได้รับผลกระทบ

เราจะประสบความสำเร็จได้ก็ต่อเมื่อระบบการศึกษาทั้งหมดมีความพร้อมมากขึ้น มิฉะนั้น ผลกระทบของความพยายามในการป้องกันความรุนแรงมักจะจำกัดอยู่ที่โรงเรียนและเด็กจำนวนค่อนข้างน้อยเสมอ

เมื่อโรงเรียนกลับมาเปิดใหม่ทั่วทั้งภูมิภาค ระบบการศึกษา รวมทั้งโรงเรียนต่างๆ จะต้องเตรียมพร้อมที่จะบรรเทาและจัดการกับความรุนแรงทั้งแบบออฟไลน์และออนไลน์รูปแบบใหม่และที่มีอยู่ทั้งในและรอบโรงเรียน

ไม่มีการแทรกแซงใดที่ประสบความสำเร็จหากปราศจากการมีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ของนักเรียนทุกคน เนื่องจากหลักฐานบอกเราว่าโปรแกรมต่อต้านการรังแกที่มีประสิทธิภาพนั้นขึ้นอยู่กับการเสริมอำนาจและการมีส่วนร่วมของเพื่อนร่วมงานและผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ ด้วยการส่งเสริมความอดทนซึ่งกันและกัน ความเคารพและการดูแลในหมู่ชุมชนโรงเรียนทั้งหมดอย่างมีประสิทธิภาพ การกลั่นแกล้งทางอินเทอร์เน็ต รวมถึงการเผชิญหน้ากันที่เทียบเท่าที่ร้ายกาจ สักวันหนึ่งอาจถูกผลักไสให้เข้าสู่ประวัติศาสตร์

โดย Jenelle Babb และ Pokrapee Chindain

Jenelle Babb เป็นที่ปรึกษาระดับภูมิภาคของแผนก Education for Health and Wellbeing, Inclusive Quality Education (IQE) สำนักการศึกษาภูมิภาคเอเชียและแปซิฟิก UNESCO Bangkok; และ ปกรพี จินดาน เป็นที่ปรึกษาโครงการรุ่นน้องของแผนกการศึกษาคุณภาพรวม (IQE) องค์การยูเนสโก กรุงเทพฯ.